Pengenalan
Perbezaan antara bahasa ibunda dan bahasa
kedua sedikit-sebanyak mempengaruhi kebolehan seseorang dalam penggunaan
bahasa keduanya. Menurut Contrastive Analysis Hypothesis (CAH),
ini berlaku kerana “gangguan” yang diterbitkan oleh bahasa ibunda
terhadap banyak aspek dalam sesuatu bahasa itu. Contohnya, dalam aspek
tatabahasa, sebutan (fonetik dan fonologi) dan semantik.
Bahasa Melayu dan Bahasa Inggeris adalah dua
bahasa utama di Malaysia. Kedua-dua bahasa ini mempunyai perbezaan
yang agak ketara, terutamanya dari aspek tatabahasa dan sebutan. Adalah
dijangka, pelajar yang mempunyai Bahasa Melayu sebagai bahasa ibunda
dan mempelajari Bahasa Inggeris sebagai bahasa kedua mempunyai masalah
dalam proses pembelajarannya, terutamanya dari aspek tatabahasa.
Adjektif adalah salah satu aspek tatabahasa
yang penting dalam sesuatu bahasa. Ianya digunakan untuk memberi sifat
atau menerangkan kata nama. Penggunaannya yang salah dan tidak
bersesuaian akan menyebabkan salah faham. Kertas ini akan cuba melihat secara umum
perbezaan Adjektif dari segi tatabahasa di antara Bahasa Melayu (BM)
dan Bahasa Inggeris (BI), dan kesannya dalam proses pembelajaran BI
sebagai bahasa kedua.
Perbezaan di antara Adjektif BM dan BI
Di antara perbezaan yang ketara di antara BM
dan BI adalah dari segi kedudukan adjektif dalam sesuatu ayat. Dalam
BM, kedudukan adjektif atau kata sifat yang menerangkan kata nama adalah
selepas kata nama tersebut. Sebagai contoh,
kereta lama orang muda
kain putih budak pandai
rumah besar
Dalam BI, kedudukan adjektifnya dalam ayat adalah sebelum kata nama. Contohnya,
old car clever boy
young man big house
white cloth
Selain daripada kedudukan Adjektif,
pengkelasan jenis-jenis Adjektifnya juga berbeza. Dalam BM, terdapat
sembilan jenis Adjektif iaitu,
- Sifat keadaan
- Sifat warna
- Sifat perasaan
- Sifat ukuran
- Sifat jarak
- Sifat waktu
- Sifat cara
- Sifat bentuk
- Sifat pancaindera
Walau bagaimanapun, hanya terdapat lima jenis Adjektif dalam BI iaitu,
- Descriptive
- Quality
- Posessive
- Interrogative
- Demonstrative
Selain daripada perbezaan-perbezaan itu, BM
dan BI juga berbeza dari segi perbandingan kata, iaitu comparatif dan
superlatif. Dalam BM, perbandingan sifat dinyatakan dengan
perkataan-perkataan atau kata penguat (markers) seperti,
Lebih…daripada (comparatif)
Kurang…daripada (comparatif)
Paling (superlatif)
Sekali (superlatif)
Ter- (superlatif)
Manakala dalam BI, perbandingan sifat dinyatakan dengan penggunaan imbuhan atau perubahan pada perkataan tersebut. Contohnya,
-er (comparatif)
more…than (comparatif)
the most (superlatif)
-est (superlatif)
perkataan yang berubah seperti good - better – best, bad - worse - worst.
Selain daripada itu, kedudukan adjektif di
dalam frasa juga berbeza. Dalam BM, jika terdapat dua adjektif, kata
hubung “dan” akan digunakan. Sebagai contoh,
Orang muda dan kuat
Rumah besar dan cantik
Jika terdapat lebih daripada dua adjektif,
koma akan digunakan di antara adjektif-adjektif itu dan kata hubung
“dan” digunakan sebelum adjektif yang terakhir. Contohnya,
Kereta besar, cantik dan menawan
Meja lama, hodoh dan terbiar
Dalam BI, jika terdapat hanya dua adjektif dalam sesuatu frasa, tiada kata hubung yang digunakan. Contohnya,
Poor old Tom
New long ruler
Jika terdapat lebih daripada dua adjektif, pada penggunaan biasa, peraturan yang sama digunakan. Contohnya,
New, expensive, French dictionary
Big, old, wooden table
Big, old, wooden table
Kesan perbezaan pengunaan Adjektif dalam BM dan BI
Di antara kesan dalam proses pembelajaran BI
sebagai bahasa kedua yang paling nyata ialah kekeliruan dalam
meletakkan adjektif sebelum sesuatu kata nama. Ini disebabkan kedudukan
adjektif dalam BM adalah selepas kata nama. Pelajar-pelajar yang
Bahasa Melayunya adalah bahasa ibunda lazimnya akan menghadapi
kekeliruan apabila mereka menterjemah secara langsung Adjektif + kata
nama. Contohnya,
“rumah besar” akan menjadi *house big
“orang muda” akan menjadi *man young
Ini adalah kesalahan-kesalahan yang biasa
didapati pada ayat-ayat BI yang dibuat oleh pelajar-pelajar yang bahasa
ibunda mereka adalah Bahasa Melayu. Walau bagaimanapun, latih-tubi dan
penggunakan BI secara kerap akan dapat menolong pelajar-pelajar ini
mengatasi masalah ini.
Selain daripada itu, pelajar-pelajar ini
juga akan menghadapi masalah dalam penggunaan perbandingan sifat
(comparatif dan superlatif). Ini kerana perbandingan sifat dalam
kedua-dua bahasa adalah berbeza (seperti yang kita lihat di atas).
Pelajar-pelajar biasanya akan keliru tentang penggunaan more atau most, –er atau –est dan
perubahan pada keseluruhan adjektif dalam BI kerana tiada undang-undang
sifat yang khusus mengenai penggunaan mereka. Sebaliknya dalam BM,
perbandingan sifat dilakukan dengan perkataan atau kata penguat (markers)
seperti “paling”, “ter”, “sekali”, “lebih…daripada”, dan
“kurang…daripada”. Kata-kata penguat ini boleh digunakan dengan semua
adjektif apabila perbandingan sifat dilakukan dalam BM. Kekeliruan
tentang penggunaan comparatif dan superlatif yang biasa adalah seperti,
badder / baddest (sepatutnya worse /worst)
more close (sepatutnya closer)
more longer (sepatutnya longer)
Lazimnya, pelajar-pelajar yang keliru dengan pengunaan perbandingan sifat dalam BI akan menggunakan penggunaan more atau most, –er atau –est dan perubahan pada keseluruhan adjektif dalam BI apabila mereka rasa sesuai atau yang mereka biasa lihat (hasty generalisation),
tanpa rujukan yang lebih terperinci. Walau bagaimanpun, pendedahan
pada perbandingan sifat dan penggunaan BI yang kerap akan dapat membantu
pelajar mengatasi masalah ini.
Penutup
Selain daripada kesan-kesan bahasa ibunda ke
atas bahasa kedua yang telah disebutkan di atas, banyak lagi
perbezaan-perbezaan dan masalah pengunaan yang lain yang tidak
dinyatakan. Sebagai contoh, kekeliruan di antara Adjektif dan Adveb
dalam BI, dan kekeliruan penggunaan kopula be dalam BI untuk
adjektif yang digunakan dalam predikat. Perbezaan-perbezaan ini tidak
dibincangkan di dalam kertas ini kerana ianyanya memerlukan kajian dan
laporan yang lebih panjang, mendalam dan terperinci.
Banyak penyelidikan yang telah dijalankan
mengenai pengaruh serta gangguan yang terbit dari bahasa ibunda ke atas
bahasa kedua. Tidak dinafikan bahawa pengaruh bahasa ibunda jelas
terdapat dalam bahasa kedua kita, dalam kes ini, BM terhadap BI. Sistem
tatabahasa, sebutan (fonetik dan fonologi) dan semantik BM, contohnya,
kadang-kadang nyata dalam BI kita.
Disebabkan oleh perbezaan ini jugalah, ramai
pelajar yang BMnya adalah bahasa ibunda menghadapi kekeliruan tentang
penggunaan undang-undang dan sistem tatabahasa BI. Pelajar-pelajar ini
biasanya akan melakukan terjemahan secara langsung dari BM ke BI,
ataupun mengaplikasikan sistem tatabahasa yang mereka biasa lihat (hasty generalisation).
Walau bagaimanapun, dengan pendedahan yang banyak dan kerap terhadap BI
akan dapat membantu pelajar-pelajar ini mengatasi kekeliruan dan
masalah yang dihadapi oleh mereka. Di sinilah guru memainkan peranan
yang penting dalam menolong and memimpin pelajar-pelajar ini supaya
mereka memahami dan sentiasa cuba memperbaiki diri BI mereka, seperti
menyalakan minat mereka terhadap bahasa kedua itu.
Rujukan
Abdullah Hassan. 1993. Tatabahasa pedagogi Bahasa Melayu. Kuala Lumpur: Utusan Publication and Distributors
Asmah Haji Omar dan Rama Subbiah. 1985. An introduction to Malay grammar. Kuala Lumpur: Dewan Bahasa dan Pustaka
Collins Cobuild. 1990. Collins Cobuild English grammar : helping learners with real English. London: William Collins Sons
Hawkins, J.M. 1997. Kamus Dwibahasa Oxford Fajar (edisi kedua). Shah Alam: Fajar Bakti.
Marlyna Maros. 1998. Practical contrastive and error analysis. Kursus TESL/UKM Tahun 3, UKM
Nandy, M. 1990. Simple English grammar and better writing (second ed.). Singapore: Composite Study Aid.
Othman Sulaiman. 1979. Bahasa Malaysia for everyone. Kuala Lumpur: Utusan Publication and Distributors
.
No comments:
Post a Comment